Zapraszam wszystkich serdecznie na kolejny rozdział.

Ash – Rozdział II

– Pst! – do moich uszu dobiegł głos zza muru.
– Co tam Ash? – z chłopakiem znamy się od dawna jednak nigdy w życiu się nie widzieliśmy. On jest jedynym przedstawicielem płci przeciwnej, którego wyjątkowe zdolności odróżniają od innych mężczyzn. Według mojej mamy kiedyś ja i Ash stworzymy normalny świat, bez podziału na wioski. Ciekawe w jaki sposób tego dokonamy,  skoro nawet nie możemy się zobaczyć.
– Wyrzucony z klasy za urojenia.
– No to witaj w klubie. Ash? – zapytałam niepewnie.
– Tak?
– Myślisz, że kiedykolwiek się zobaczymy?
– Mam taką nadzieję, cukiereczku.

Nastała cisza, nie taka nieprzyjemna, to była cisza z rodzaju tych rozkosznych. Kładę dłoń na murze, by być choć trochę bliżej Asha i nagle zaczynam spadać.
Po chwili znajduje się w ciemnym pomieszczeniu. Nic nie widzę, jedyny dostęp do światła wytwarzała zapadnia, która właśnie się zamknęła. Cudownie. Szybko generuję w dłoni błyskawice, a moim oczom ukazuje się długi korytarz. Nie mając innej możliwości ruszam przed siebie. Gdzieś w oddali słyszę kroki, ale jakoś nie dominuje nade mną uczucie lęku.

Po kilku  minutach spaceru moje oczy przykuwa napis na ścianie. Jest on czerwony niczym krew. Krzyczę jak opętana. Upadam na podłogę, do oczu napływają mi łzy. Jestem tak wystraszona, że dopiero po chwili orientuję się, iż kroki które jeszcze niedawno były bardzo daleko, teraz są jakieś dziesięć metrów ode mnie. Oglądam się w tamtą stronę, a moim oczom ukazuje się wysoka postać. Szybko wstaję i generuję jeszcze większą błyskawicę do obrony.

Gdzie trafiła Emily? Czyje kroki słyszała? Co miała na myśli mama Emily? Jaki związek ma z tym Ash?

Po odpowiedzi na te pytania i wiele innych zapraszam do kolejnego rozdziału. Tymczasem tradycyjnie tutaj coś dla was do przesłuchania. Tak na marginesie, czy tylko ja uważam, ten głos jest boski? Miłego życia i widzimy się już w krótce.